زندگی نامه فاطمه طریقت منفرد، موسس و مدیر رستوران هانی

زندگی خانوادگی
فاطمه طریقت منفرد در شهريور 1331 در خيابان ري تهران و در خانواده‏اي كاملا مذهبي به‌دنيا آمد. او در خانواده پر جمعيتي زندگي مي‏كرد؛ سه برادر و پنج خواهر داشت كه البته با ازدواج مجدد پدر، خواهر ديگري هم به جمع آنها اضافه شد. او تا کلاس ششم ابتدایی بیشتر درس نخوانده است. او علی‌رغم مخالفت خانواده و به دور از چشم پدر در کلاس هفتم اسم‌نویسی می‌کند. اما ازدواج سد راه ادامه تحصیلش می‌شود.

خانواده طریقت، خانواده بزرگ و مذهبی بود که کار کردن زنان در آن عیب بزرگی به شمار می‌‌رفت و دختران حق نداشتند بیشتر از مقطع ابتدایی تحصیل کنند. آنها باید آماده می شدند تا همسری خوب و مادری مهربان باشند. فاطمه نیز همین‌گونه و براساس سنت قدیمی خانواده بزرگ شد و برخلاف میل باطنی به اجبار پدر ازدواج کرد. او در سن 15 سالگی با مردی ازدواج می‌کند که با او 17 سال اختلاف سن داشت. این وصلت با وجود 5 فرزند (4پسر و یک دختر) در بیستمین سال به جدایی کشید.

شروع فعالیت کاری
برای خانم طریقت همه چیز از یک آتش سوزی شروع شد، دقیقا 32 سال پیش، کارخانه چمدان سازی حاج اکبر کبریتچی سوخت و اعتبار خاندان بر باد رفت، همین شد که خانم خانه به فکر شغل آبا و اجدادی افتاد و تصمیم گرفت به کمک همسرش بیاید.

 وی با وجود تمام مخالفت‌ها آستین‌ها را بالا زد و سراغ سیخ کباب و دیگ برنج رفت. فاطمه طریقت منفرد، موفق شد رستورانی را راه بیندازد. رستورانی که دقیقا یک روز قبل از تولد آخرین فرزندش افتتاح شد و نام‌ «هانی»  پسر سوم خانواده را بر خود گرفت. نامی که حالا برای خود برند بزرگی به شمار می‌رود. رستوران‌داری شغل آبا و اجدادی خانواده پدری خانم فاطمه طریقت منفرد است؛ تقریبا تمام مردان خانواده او به این حرفه اشتغال داشته‌اند؛ پدرش نیز رستوران طریقت را در سال 1317 راه اندازی کرد، اما افتتاح هانی به دست خانم طریقت در اسفند 1359 یک گام بزرگ بود.

رمز موفقیت
خانم طریقت منفرد رمز اصلی موفقیت خود را اینطور بیان می کند : « رمز اصلی‌ این است که من هیچ وقت از زیر کار در نرفته‌ام، حتی شاید خیلی وقت‌ها پیش آمده که کارم را به خانواده ترجیح داده‌ام که درست هم نبوده؛ اما خب کاری که من انجام می‌دهم مسئولیت سنگینی دارد و حتی فکر می‌کنم کمتر از کار یک پزشک نیست، چون یک اشتباه ممکن است حوادثی را به وجود بیاورد که جبرانش خیلی سخت باشد. با این وجود تمام این سختی‌ها و خستگی‌ها وقتی که مردم می‌آیند و به خاطر کیفیت کار تشکر می‌کنند خستگی از تنم بیرون می‌رود. خانم طریقت به شدت عاشق کارش است می‌گوید می‌توانست بی‌خیال همه چیز شود ولی وجدان کاری و تعهد مانع است.»