جایگاه اجتماعی خیلی خوب: نگاه خوبی به این شغل توی اجتماع هست و شأن و احترام بالایی داره.
فضای شغلی ایده آل: توی این شغل قرار نیست با همه جور آدمی سرو کله بزنی و همه جور توقع و فرمایشی رو تحمل کنی. مخاطبت از فهمیده ترین اقشار جامعه است. تو استادشونی و نگاهشون به تو همراه با با تکریم و احترامه.
تربیت انسانهای مفید و موثر برای جامعه: حس خیلی خوبیه وقتی که دانشجوی شما آینده کشور را در سمتها و جایگاههای مختلف دولتی و خصوصی در دست بگیره.
درآمد و مزایای حقوقی بسیاربالا: جزو سه شغل اول با درآمد و مزایای بالا توی کشوره.
تضمین درآمد در عین آرامش: مشکل حقوق دولتی کم بودن اونه و مزیتش ثابت و قطعی بودنشه که باعث میشه بتونی همه ماهه روش حساب کنی. قدیمیا از اون به "آب باریکه" تعبیر می کردن که اگر چه کمه ولی همیشه هست. حالا فکر کن این تضمین در کنار میزان حقوق بالا چه امتیاز بزرگی میشه! یه همچین درآمد بالایی شاید در بخش خصوصی هم پیدا بشه (که میشه) اما اصلاً این آرامش و تضمین و ثبات ماهانه رو نداره. در واقع ضمانت حقوق دولتی در کنار سطح پرداخت بخش خصوصی با هم وجود داره.
دانش محور بودن: ابزارکار تو علم و دانشه که خیلی در دسترسه و وابسته به عواملی مثل قیمت ارز و گرونی مواد اولیه و نظر رییس و مافوق و... نیست.
مسیر استخدام روشن و تا حد زیادی تضمین شده: توی خیلی از مشاغل، معیارها و مراحل استخدام روشن نیست و ممکنه علیرغم داشتن سواد و مهارت لازم به راحتی قربانی پارتی بازی بشی و استخدام نشی. وضعیتی که امروز توی جامعه هست و گاهی می بینیم و می شنویم. توی این شغل نمی گیم این مشکل نیست اما به دلیل متمرکز بودن استخدام، روشن بودن مراحل، حساسیت موجود روی این شغل از نظر دستگاههای نظارتی (که بخشی از اون به آگاهی داوطلبان نسبت به حقوقشون برمی گرده) و سطح فرهنگ و دانش داوران (که قشر هیئت علمی اند)، خیلی خیلی کمتره.
امکان بورس: شما چند شغل رو می شناسید که بورس داشته باشه و بدرد بخور هم باشه؟ شاید تعداد این مشاغل به عدد انگشتهای یه دست هم نرسه. اما در این شغل برای خیلی از رشته ها امکان بورسیه شدن وجود داره و این تعداد اونقدر هست که یک فراخوان مجزا در اردیبهشت ماه هر سال براش برگزار بشه.
ارتباط مستقیم شغل با رشته تحصیلی : وقتی بدونی حدود 82 درصد فارغ التحصیلای دانشگاه توی مشاغل غیر مرتبط با تحصیلاتشون کار می کنند و با تخصصشون خداحافظی کردند اونوقته که ارزش این جمله معلوم میشه.
مسیر ارتقای شغلی روشن و قابل دسترسی: بعد از استخدام، خیالت بابت ترقی و پیشرفت راحته. یکی از بهترین مسیرهای ارتقاء شغلی که مرحله به مرحله از مربی تا استاد توی 4 مرحله می تونی ارتقاء پیدا کنی.
امکان فعالیت همزمان در مشاغل مرتبط دیگه: وقتهای آزادت رو می تونی به مشاغل مورد علاقه ات (بسته به رشته ات مثل تأسیس و مدیریت مراکز آموزشی و خدماتی، دانشگاه، آزمایشگاه، موسسه حقوقی،وکالت و...) برسی و ضمناً ساعات موظف شغلیت به تدریج کمتر و وقتهای آزادت بیشتر میشه.
استثنا از بعضی محدودیتهای قانونی : مثل دو شغله بودن، امکان انتقال فرزند به شهر و دانشگاه دلخواه و ...
زمان ثبت نام
استخدام به صورت متمرکز توسط وزارت علوم انجام می شه. شما دو بار در سال(معمولاً شهریور و بهمن) فرصت دارید تا توی فراخوان ثبت نام کنید و شانس خودتون رو امتحان کنید.(البته فراخوان دانشگاه آزاد هم مجزاست) .
این برای فارغ التحصیل هاست. برای دانشجوها فراخوان بورس داده میشه.
مراحل ثبت نام
بعد از ثبت نام، وزارت مربوطه اسامی افراد واجد شرایط رو به دانشگاهها اعلام می کنه. دانشگاهها بعد از یک کنترل اولیه روی پرونده ها، از واجدین شرایط دعوت می کنند تا توی جلسه کمیته علمی و عمومی یا هر دوتاش شرکت کنند و در مقابل سوالات داورها پاسخگو باشند. توی هر کدوم از این جلسه ها با معیارهای مشخصی که از قبل معلومه و توی راهنمای شغلی ما هم ارایه شده شما رو ارزیابی می کنند.
دقت کنید که در هر فراخوان، انواع دانشگاهها شامل دولتی، غیر انتفاعی، وابسته به دستگاههای اجرایی و پیام نور(قراره فرهنگیان و فنی و حرفه ای هم اضافه بشه) نیازهاشون رو اعلام می کنند. این نیازها خیلی متنوعه و کارشناسی ارشد و طرح سربازی رو هم در بر می گیره. بنابراین توی یه همچین اعلام نیاز گسترده ای بسته به دانشگاه و شهر و رشته همه جور اتفاقی ممکنه بیفته:
مثلاً امکان داره که فضای رقابتی به فضای امتحان( برای احراز حداقل شرایط لازم برای یک یا دو داوطلب) تبدیل بشه. یا حتی باکسهایی (ظرفیتهایی) به علت فقدان متقاضی واجد شرایط ، پر نشده و عیناً به فراخوان بعد منتقل شده. بنابراین حتی فوق لیسانس ها هم (به ویژه برای تدریس در دانشگاههای غیر انتفاعی) شانس خودشون رو دارند.
در پایان امیدواریم روزی شما هم به جمع اعضای هیئت علمی دانشگاهها بپیوندید و باعث افتخار خانواده و دوستاتون بشید.
|
مسیر ایرانی
برنده مردمی جشنواره وب ایران سال 1393 |