آمار بیکاری در کشور ما بالاست. در خیلی از کشورهای دیگر هم بالاست. این خیلی نگران کننده است. جوانان ما بی انگیزه میشوند، سخت کار پیدا میکنند. ازدواج نمیکنند، حاضر نیستند مسئولیت بپذیرند. و هزاران مشکل و درد دیگری که ما را و جامعه ما را و دیر یا زود فرزندان ما را آزار میدهند.
اما واقعاً علت این بیکاری چیست و چه میتوان کرد؟ دولت چقدر میتواند کمک کند؟ ما چه نقشی داریم؟ سازمانها چه میکنند و چه میگویند؟ من نگاهی دیگر به این مسئله دارم. امیدوارم مشارکت کنید تا ببینیم چه میتوانیم با هم بکنیم؟ما امروز به چندین سازمان در بخشهای مختلف کمک میکنیم و خدمت ارائه میکنیم. بخش عمده ای از کار ما در حوزه جذب و استخدام است. سازمانهایی که ما با آنها در ارتباط هستیم با مشکلات جدی در این حوزه مواجه هستند. خیلی جدی.
در یکی از سازمانها که در سال گذشته به بیش از ۳۰۰ نفر نیروی جدید نیاز داشتند، علیرغم تلاش و هزینه قابل توجه ۳۰% این هدف هم محقق نشد! همین امروز ما با نیاز به بیش از ۲۰۰۰ نفر نیروی کاری مواجه هستیم که متاسفانه دورنمای خوبی هم برای کمک به مشتریانمان نداریم. اما راستی علت چیست؟
گاهی بیکاری ناشی از رکود است. آمار در صنایعی که ما با آن درگیر هستیم نشان میدهد که آنها در حال برنامه ریزی برای یک رونق هستند، نه ترس از رکود. نمیخواهم این باور را به تمام جامعه تعمیم بدهم چون به نظرم این تعمیم صحیح نیست. با کمال تاسف داریم صنایعی هم که از رکود رنج میبرند و در پی تعدیل نیرو هستند.اما آنچه میخواهم برجسته کنم، این است که نیاز هست، سازمانها تشنه هستند، اما نیروی مناسب را پیدا نمیکنند.
یکی از عللی که من دریافته ام این است که نیروهای بیکار مانده ما، اصلاً به فکر خود نیستند. فکر میکنند که چون مدرکی دارند، نباید بیکار بمانند. این باور غلط است. عزیزانی که اکنون در پی کار و فرصت شغلی هستید، شما باید مهارتهای خود را توسعه دهید. تا دیر نشده باید به این مهم فکر کنید. کار سختی نیست، ساده هم چندان نیست، اما شدنی است.
مدتی کمتر از یکسال برای رسیدگی به خود کافیست. مهارتهای نرم افزاری خود را توسعه دهید، من پیشنهاد میکنم که حتی مجانی کار کنید تا کار (کار به معنی واقعی کار) را یاد بگیرید. فرهنگ مناسب را کسب کنید و از فرهنگهای نامناسب دوری کنید. به کسانی که فرهنگ نامناسب و کار ایمن دارند نگاه نکنید، آن دوران گذشته است. اکنون باید شایستگی خود، مزیت خود و توان خود را نمایش دهید.
شما که نمیتوانید یک گزارش چند صفحه ای تهیه کنید، با ابزارهای روز آشنا و به آنها مسلط نیستید، نمیتوانید مدعی باشید. اینها را به طور جدی تقویت کنید.
در حوزه مهارتهای نرم هم خود را توسعه دهید. کتاب بخوانید. موضوعات روز را تعقیب و برای خودتان تحلیل کنید. بی تفاوت نباشید. یک کار را در یک اداره تعقیب کنید، نگوئید اینها عمر تلف کردن است. از پای کامپیوتر و شبکه های اجتماعی به صحنه اجتماع بیائید. با واقعیتها و نیازهای سازمانها مواجه شوید. ببینید چه خبر است؟
این خیلی بد است که در یک مصاحبه، افراد نمیتوانند یک خبر روز را به یاد آورند. باید هوش اجتماعی تان را تقویت کنید. هر روز به عنوان روزنامه ها نگاه کنید و برای خودتان تحلیلهای خوب بکنید.
سازمانهای ما نیازمند نیروهای کارآمد هستند، برای یافتن شما دارند تلاش و هزینه میکنند، آماده شوید، و خود را به آنها نشان دهید. اثبات کنید که میتوانید برای سازمان مفید باشید، در پی گوشه ای امن برای دریافت آب باریکه نباشید، بیائید که سازمانها را یاری دهید تا موفق تر شوند. اگر چه در ظاهر منافع این سازمانها متعلق به کسی دیگر است، اما در واقع من و شما مالک تمام سازمانهای این کشور هستیم.
از کنج راحت خارج شوید و خود را نشان دهید.
منبع : http://www.uveco.ir
ارسال نظر:
نظرات کاربران:
سهیلا:
سلام به نظرم چیزی که گفته شده درسته ولی شرایط برای ما جوونها هم خیلی خیلی خیلی سخته واقعا همه چیز به هم ریخته . موفق شدن خیلی تلاش می خواد که باید شرایطش هم باشه ...
چهارشنبه 17 دى 1393
+
1
-
0
فتانه:
سلام
پدران ما نه تحصیلات عالی داشتند و نه مهارت و تجربه اما به راحتی استخدام می شدند. چرا؟ چون در اون زمان کسی توقع بیشتری ازشون نداشت. اما آیا نتونستن کار کنن؟ تونستن
حتی بالا بردن مهارت هایی که نام بردین هم نمیتونه به کارایی جوونا کمک کنه، جونا تا زمانی که وارد کار نشن نمیتونن یاد بگیرن و خودشونو اثبات کنن.
اگر به آگهی های استخدام توجه کنین میبینین بدون استثنا سابقه کار از شرایط استخدامه حالا این سابقه کار از کجا باید بیاد خدا میدونه (معمولا کاهایی که تو دوره دانشجویی میشه انجام داد ارزش افزوده ای جز تآمین مخارج یه دانشجو ایجاد نمی کنه!)
سه شنبه 16 دى 1393
+
1
-
1
متین:
اونوقت هزینه ییادگیریهای جدید و از کجا بیاریم؟؟؟؟؟
خوندن عنوان روزنامه ها دقیقا به چه دردی میخوره ؟؟؟/
کسی که این مقاله رو نوشته با دوتا دانشجو یا فارغ التحصیل بیکار برخورد نداشته ولی با سازمانها خوب در ارتباط بوده
این یه مقاله ی یکطرفس
از کجا معلوم که کسی علمشو گسترش داد و هزینه کرد و بعد کار خوب پیدا کرد؟//////////
جمعه 23 آبان 1393
+
2
-
0
کارشناس مسیر ایرانی:
دوست عزیز. موضوع این مقاله دقیقا موضوع روز جامعه و سازمان های ما می باشد. همانقدر که کارجویان از نبود کار و شغل مناسب شکایت دارند، به همان اندازه شرکت های خصوصی کارآمد نیز از نبود نیروی انسانی با انگیزه و ماهر گلایه می کنند. خواندن روزنامه و کتاب و مجله تخصصی، دید شما را گسترش داده و شما را برای ورود به بازار کار و به دست گرفتن مسئولیت آماده می کند. درس خواندن صرف و بدون مطالعه جانبی و مهارت آموزی معمولا آینده خوبی را از نظر شغلی و بازار کار برای دانشجویان به همراه نخواهد آورد. مطمئنا در شرایط بد اقتصادی نیز این وضع بحرانی تر خواهد بود که الان نیز هست.