علی دایی سفیر یونیسف٬ بازیکن سابق باشگاههای تاکسیرانی تهران، بانک تجارت، پرسپولیس، السد قطر، آرمینیا بیله فلد، بایرن مونیخ، هرتابرلین، الشباب امارات، صبا باتری، سایپا البرز و سرمربی چندین تیم از جمله راه آهن، سایپا و پرسپولیس بوده است. وی ۱۰۹ گل ملی در کارنامه خود دارد و با فاصله زیادی بهترین گلزن بازیهای ملی در تاریخ فوتبال جهان است. دایی سابقه عضویت در کمیته فوتبال فیفا را دارد. همچنین وی دارنده نشان بینالمللی صلح از موسسه بینالمللی صلح میباشد.
علی دایی در سال ۱۳۴۸ در شهرستان اردبیل و در محله خیرال متولد شد. در سال ۱۳۶۶ در رشته مهندسی عمران دانشگاه شریف پذیرفته شد، اما به دلیل بازی فوتبال هنگام اذان ظهر در گزینش ورود به دانشگاه رد شد. همان سال در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب هم قبول شد و دو ترم هم به دانشگاه رفت. ولی در سال ۱۳۶۷ دوباره در کنکور شرکت کرد و اینبار بدون آن که گزینش گریبانگیرش شود در رشته متالورژی دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد و لیسانس خود را بهمن ماه سال ۱۳۷۱ از همان دانشگاه دریافت کرد. او تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی ارشد تربیت بدنی دانشگاه آزاد ادامه داد. وی متاهل و دارای یک فرزند است.
علی دائی علاوه بر فوتبال، در تجارت نیز موفق بودهاست و گرداننده چندین شرکت بزرگ، چند فروشگاه، کارخانه تولیدی پوشاک ورزشی و عضو اتاق بازرگانی تهران است. علی دایی علاوه بر کارهای پوشاک ورزشی در ساختمان سازی نیز فعالیت دارد. علی دایی در شهرک گلستان شهر زادگاهش (اردبیل) یک مدرسه در مقطع متوسطه(هنرستان کارودانش) به نام ابوالفضل دایی (پدرش) ساختهاست و از خیرین مدرسه ساز اردبیل میباشد.
دایی، فوتبال را از استقلال اردبیل و شهرداری اردبیل آغاز کرد. او پس از قبولی در دانشگاه صنعتی شریف و اقامت در تهران، به تیم تاکسیرانی تهران، سپس به بانک تجارت پیوست و در این تیم بود که مورد توجه بیشتری قرار گرفت و برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد. دایی پس از آن به تیم پرسپولیس تهران پیوست و پس از دو فصل حضور در این تیم به السد قطر پیوست.
پس از آن علی دایی در سال ۱۹۹۷ به همراه کریم باقری به تیم آرمینیا بیله فلد آلمان پیوست و همراه این تیم در آن فصل به مقام هجدهم در بوندسلیگا دست یافت و به لیگ دو بوندسلیگا سقوط کرد.
علی دایی در سال ۱۹۹۸ به تیم بایرن مونیخ آلمان پیوست و به همراه این تیم به مقام قهرمانی بوندس لیگا دست پیدا کرد. وی پس از پایان قرارداد یک ساله و عملکردی ناموفق در بایرن مونیخ از این تیم جدا شد و به هرتابرلین پیوست و با این تیم یک فصل به مقام ششم ، یک فصل به مقام پنجم و فصلی دیگر به مقام چهارم بوندسلیگا رسید.
دایی پس از هرتابرلین در سال ۲۰۰۲ با عقد قراردادی ۲ ساله به تیم الشباب امارات پیوست. عملکرد دایی در الشباب امارات مورد توجه این تیم قرار نگرفت و در حالی که وی قراردادی دو ساله با این تیم داشت، پس از یک فصل حضور در این تیم از سوی سرمربی الشباب کنار گذاشته شد. پس از کنار گذاشته شدن دایی، تیم جیابی چین خواهان به خدمت گرفتن این بازیکن شد، اما وی این پیشنهاد را نپذیرفت و به فوتبال ایران بازگشت.
علی دایی در مرداد سال ۱۳۸۲ پس از هفت سال به پرسپولیس بازگشت و به عنوان کاپیتان دوم این تیم پس از افشین پیروانی از سوی وینگو بگوویچ سرمربی وقت این تیم انتخاب شد. وی در پایان فصل با زدن ۱۶ گل به عنوان اقای گل لیگ ایران انتخاب شد، تا برای اولین و آخرین بار این عنوان را در ده سال حضور در لیگ ایران به خود اختصاص دهد. وی پس از یک سال حضور در این تیم به صبا باتری پیوست و به دوران حضور خود در پرسپولیس پایان داد. همراه با تیم صباباتری به قهرمانی جام حذفی و مقام چهارم لیگ برتر دست یافت. او پس از این تیم وارد سایپای البرز شد.
علی دایی در آخرین سالهای بازیش همواره بازیکن اصلی ایران و کاپیتان تیم ملی بود. او رکورد بیشترین بازی ملی و بیشترین گل زده تاریخ تیم ملی را دارد .
او در جام ملتهای آسیا ۱۹۹۶ امارات به همراه باقری و عزیزی از بهترین ستارگان ایران بود.
دائی در بازی معروف ایران و استرالیا در بازی پلی اف مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه پاس گل دوم ایران را برای خداداد عزیزی ارسال کرد و این گل باعث راهیابی ایران به جام جهانی شد.
او به همراه ایران در دو جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه و ۲۰۰۶ آلمان به میدان آمد و در ۵ بازی ایران در این بازیها شرکت کرد. پاس دایی بود که زمینه گذار گل مهدویکیا به آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ شد.
از نقاط اوج دوران ورزشی دایی را میتوان روز ۲۴ آبان ۱۳۸۳ دانست. او در این روز و در مسابقات مقدماتی راهیابی به جام جهانی ۴ بار دروازه لائوس را گشود تا نام خود را به عنوان اولین فوتبالیست تاریخ جهان که ۱۰۰ گل در بازیهای ملی به ثمر رسانده ثبت کند.
علی دایی نفر اول در لیست گلزنان بینالمللی است. در سال ۱۳۷۵ با به ثمر رساندن ۲۰ گل، دایی به عنوان بهترین گلزن در بازیهای بینالمللی توسط فدراسیون تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) معرفی گردید. از جمله گلهای به یادماندنی او، دو گل به چلسی و یک گل او به آث میلان در لیگ قهرمانان اروپا، برای تیم هرتابرلین آلمان است.
علی دایی پس از محسن صفایی فراهانی به عنوان دومین ایرانی عضو کمیته فنی فیفا به شمار می رود. عضویت دایی در فیفا در حالی انجام گرفت که محمد دادکان با ارسال نامه ای به فیفا شرایط حضور وی را در فیفا را فراهم کرد. دایی در اواخر سال ۱۳۹۱ از کمیته فنی فیفا کنار گذاشته شد.
علی دایی دوران مربیگری خود را به عنوان سرمربی و بازیکن در تیم سایپا شروع کرد و توانست این تیم را در لیگ برتر ایران (جام خلیج فارس) به قهرمانی برساند. او در تاریخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۸۶ به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران انتخاب شد. پس از شکست تیم ملی مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی مسئولان فدراسیون فوتبال تصمیم گرفتند علی دایی را از سمت خود برکنار کنند. تیم ملی ایران در ۸ فروردین ۱۳۸۸ و در حضور ۱۰۰ هزار تماشاگر و رییس جمهور محمود احمدی نژاد، مقابل عربستان با نتیجه ۲ بر یک شکست خورد. در روز ۹ فروردین ۱۳۸۸ فدراسیون فوتبال طی بیانیهای رسماً علی دایی را از سمت خود برکنار کرد.
علی دایی از ۷ دی ۱۳۸۸ تا ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ سرمربی باشگاه فوتبال پرسپولیس تهران بود و توانست در این مدت به دو قهرمانی پیاپی در جام حذفی دست یابد. این در حالی بود که پرسپولیس در ۹ سال گذشته تنها موفق به کسب ۲ جام شده بود. وی همچنین توانست بعد از ۳ سال پرسپولیس را پیروز از میدان شهرآورد تهران بیرون بیاورد.
دایی پس از جند روز در ۲۳ تیر ۱۳۹۰ به عنوان سرمربی تیم راهآهن که به بخش خصوصی واگذار شده انتخاب شد و تا ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲ در این تیم سرمربیگری نمود.تا اینکه توسط محمد رویانیان به عنوان سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس تهران انتخاب شد.
علی دایی در سال ۱۳۸۶ توسط فدراسیون فوتبال ایران به عنوان نماینده فوتبال ایران در سازمان یونیسف معرفی شد.
تحقیق، ترجمه و گردآوری | گروه شغل و بازار کار مسیر ایرانی |
|
مسیر ایرانی
برنده مردمی جشنواره وب ایران سال 1393 |